16 augustus

Thuis, eindelijk zijn we weer thuis ensluiten het blog af over India. We zijn er weer aan toe om de kinderen te zien, onze medereizigers Peter en Tineke, evenals de familie, vrienden en de buren, het was leuk om jullie zo op de hoogte te houden van onze reis.
Na 5 weken India missen we niet, de chaos en drukte, het vuil, de bedelaars, het gezeur om geld, de proppers die ons de winkels in wilden krijgen, pingelen om geld, bang te zijn als je
gaat pinnen, de fooien, nooit geen wisselgeld, het tuffen op straat, wel of geen airco, welke plaats in de auto, de slechte wegen, geld voor camera, het opletten op wat je eet,de vliegen, de koeien, de buffels en varkens op de weg, lopen op een voetpad zonder ergens in te trappen, de apen,
maar wat we wel zullen missen, zijn de Indiërs zelf met hun mooie gekleurde kleding en hun lach, het zingen en dansen van de vrouwen, de haveli s, mooie paleizen en forten, de moskeeën, de graftombes , de tempels, de musea, de water opslagplaatsen ( labyrinth) het landschap, de natuur en de vele dieren, het bezoek aan de 2 scholen, de muziek, de avonden met elkaar om alles vast te leggen, Varanasi ,het geniepige manneke van Gonnie in fakirispur, de watervallen van khajuraho, het lekkere gekruide vegetarische eten, de mooie locaties waar we hebben mogen verblijven , het baden in Jaipur, de feestavond in de tempel waar we hebben gedanst met de plaatselijke bewoners, de zwembaden, onze camera die prima werk heeft verricht, het zeer warme broeierige weer, het waspoeder van Gonnie, klein Pakistan, Peter die lege blikjes bier over de reling gooit op het terras, de leuke fietstochten, onze 2 tassen die hebben hun langste tijd gehad, , de 4 i -pads, het wel of geen Wifi, het enigste terras van India in Khajuraho met bier, het dakterras palace on the river, het gonnievangeffen.blogspot.nl en niet vergeten de de chauffeur yadav die ons overal door heen loodste , en dan last but not least onze" medereizigers,Peter en Tineke" die helaas veel te vroeg naar huis moesten gaan, het was ook deze reis weer reuze gezellig elke dag om met z'n vieren op te trekken want met zijn vieren reizen is toch wel een heel stuk prettiger in dit land, ook in de avonden onder het genot van een koud pilsje en een stevig potje blind rikken. (het spelletje risk is maar een keer uit de tas gekomen)
Jammer dat de reis dan 10 dagen voor het einde zo moet aflopen, met een brok in keel hebben we te vroeg afscheid moeten nemen, maar misschien doen we het nog eens over in een andere reis.

Maar gelukkig hebben we nog een aantal dagen om een en ander te verwerken.
Deze dagen zullen we hard nodig hebben om onze biologische klok weer goed te zetten en om lichamelijke huishouding op orde te krijgen.

Kortom een reis om nooit meer te vergeten, met de nadruk op nooit.


- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Thuis

14 en 15 augustus

Delhi

S morgens na een lekker ontbijt om 09.00 uur vertrokken richting vliegveld, de reis liep zoals gebruikelijk met horten en stoten en na veel geclaxonneer kwamen we aan op het vliegveld.
Na het inchecken wat weer gepaard ging met wat misverstanden ( opnieuw tickets kopen ivm de identiteit creditcards) vertrok het vliegtuig ruimschoots op tijd.
Op het vliegveld van Delhi stond men klaar om ons naar het laatste overnachtingsadres te brengen " tree of live".
Daar lagen de kaartjes voor de avondvoorstelling klaar.
Rond 16.00 uur gingen we al naar het theater, dit lag ongeveer 10 km van ons vandaan, maar met de metro is dat 20 minuutjes , en van daaruit een klein stukje wandelen.
Toen we de entree inliepen, keken we beide verbaasd rond, het waren 2 grote gebouwen, sprookjesachtig aan de voorzijde, op de binnenplaats traden op verschillende plekken artiesten op, clowns, jongleurs en acrobaten.
De ontvangsthal was ook weer een sprookjesachtig geheel, de hal bestond uit 2 verdiepingen met diverse soorten winkels en restaurants en ook daar werden op verschillende plekken optredens verzorgd.
We pakte een willekeurig restaurant, en we kregen kip met brood en thali, we zijn weer in Delhi.
Zangoora heette de voorstelling, ging over een vondeling die werd opgenomen in een zigeunergezin, waar hij leerde zingen, muziekspelen, goochelen enz, en die later een prins bleek te zijn en die trouwde met de prinses.
Maar hoe dit verhaal werd gebracht was een groot spektakel, vooral de kleding en het decor waren prachtig, de acteurs en actrices (ik denk een 75 in totaal) kwamen overal vandaan, vanuit de lucht of uit de grond.
Ook de zijkanten van het theater werden in de lichtshow meegenomen, maar het mooiste was toch als er gezongen werd, daar deden alle artiesten aan mee en werd je meegenomen in hun zang en dans, prachtig schouwspel en op het laatst stond het publiek samen met de artiesten in de zaal te dansen.
Om 22.30 uur met tuk tuk naar "huis", er stonden helaas geen taxi s en de metro op dit tijdstip vonden we beide geen optie. Helaas hebben we alleen foto's op de telefoon omdat er geen fotocamera's binnen mochten.

15 augustus,


Vandaag is het onafhankelijkheidsdag in India, alle winkels dicht want iedereen heeft een vrije dag. Toch nog even naar de oude stad en met een Riksja een rondje oud Delhi, het is tenslotte de laatste dag. Ons vliegtuig vertrekt om 01.00 uur maar volgens Peter en Tineke is het niet onverstandig om ruim op tijd op hetvliegveld te zijn.


En dan kan de terugreis beginnen.



- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Delhi

13 augustus

Varanasi
De Marinika ghat had zoveel indrukken achtergelaten, dat we vanmorgen besloten om nog een keer te gaan kijken.
Voor we daar aankwamen hadden we in de zeer smalle steegjes al vele malen moeten uitwijken voor de koeien en de buffels. Verder was het oppassen geblazen waar je je voeten neerzette, de stenen waren volop besmeurd met....ja je raad het al.
Bij de ghat aangekomen leek het in het begin heel rustig, maar daar kwam snel verandering in, vanuit alle steegjes kwamen de familieleden met hun dierbare aangedragen en in een mum van tijd hebben we er 6 voorbij zien komen, die allen werden neergezet, om ondergedompeld te worden in de Ganges om daarna te worden bijgezet op het platform, met de brandstapels.
Normaal worden de crematies ook op de trappen uitgevoerd maar door het hoge waterpeil van de Ganges was dit niet mogelijk, het waterpeil was overigens weer een meter gestegen.




Na dit korte bezoek gingen we op zoek naar de andere ghat waar crematies plaatsvonden, we hebben door allerlei steegjes gewandeld onder zeer broeierige omstandigheden, het water gutste van ons hoofd en rug. Maar de ghat hebben we niet gevonden dus maar weer terug voor de lunch en een lekkere douche .
Laat in de middag nog even naar de bazaar om nog wat cadeautjes te scoren.








Na wat chillen, voor de laatste keer naar " ons" terras, het was er heerlijk er waaide een lekker zwoel windje, en dan dat magnifiek uitzicht over de Ganges en Varansi .
De ceremonie konden we deze avond vanaf het terras volgen tijdens het diner.,we konden precies op het platform kijken.
Na deze mooie avond voor de laatste keer de koffers nog eens goed schikken voor de laatste etappe.
- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Varanasi

12 augustus

Varanasi
Soms loont het toch om achter z'n jochie aan te lopen, hij brengt ons wel even naar de burning ghat, de tocht gaat door hele kleine straatjes waar je achter elkaar moet blijven, we passeren een man die een koe en een kalf aan het besprenkelen is met heilig water en zichzelf zegent door de staart van de koe tegen zijn hoofd te slaan.
De padjes worden steeds smaller en opeens staan we tussen stapels brandhout, de voorraad voor de crematies, er wordt ons nog eens op het hart gedrukt om geen foto's te maken want ze geloven hier dat de geest gevangen kan worden door zo'n foto ( en dat wil je toch niet).


We worden een gebouw ingeloodst waar we naar het dak gaan en een schitterend uitzicht hebben op de verbrandingsplaats, er komt nog iemand bij die zegt dat hij alleen uitleg komt geven, vooruit dan maar. Maar eerlijk is eerlijk hij heeft een goed verhaal.
Vanaf het dak hebben we een goed overzicht van wat er gebeurt, we zien het heilige vuur dat dag en nacht brand en dat aangestoken is door Shiva zelf, vanuit dit vuur wordt met strohalmen het vuur naar de brandstapel gebracht na 5 maal rond het hout te zijn gelopen. Per brandstapel is er minstens 150 kilo hout nodig en gemiddeld wordt er 250 kilo per verbranding gebruikt, het soort hout en de kosten ervan zijn afhankelijk van de status van het lijk. Op dit moment branden er 5 stapels tegelijk. Omdat het water van de Ganges zo hoog staat kunnen de plateau's niet gebruikt worden dus de ruimte is beperkt tot een dak van 10 bij 10 meter. We horen de volgende stoet al aankomen,ramnam satyr hai, ramnam satyr hai, (ramnam dit is zijn/haar laatste weg). Het gaat hier dag en nacht door, na aankomst wordt de baar met lijk eerst in de Ganges gedompeld en in de straat aan de kant gezet om op zijn/haar beurt te wachten. Als er een gekleurde doek op het lijk ligt is het een vrouw, is de doek oranje dan is het een jonge vrouw en een witte doek wil zeggen dat het een man is.
Na de verbranding van ongeveer 3 uur blijven de grotere botten over, van de man is dat zijn borstbeen en van de vrouw het heupbeen, en die worden in de Ganges gegooid de rest wordt op een hoopje geveegd en de paria zoeken daarin nog naar het sieraad dat ieder lijk bij zich heeft.
5 categorieën worden niet verbrand, heilige mannen, zwangere vrouwen, gehandicapten, kinderen jonger dan 10 jaar en dieren. Die worden zo in de Ganges gegooid, gelukkig hebben we die niet gezien. In het huis waar we op het dak staan, komen de arme mensen die gaan sterven en de man vraagt dan ook om een bijdrage voor het hout voor deze mensen, vooruit dan maar het is voor een goed Karma, hij probeert ons er nog van te overtuigen dat we ieder iets moeten geven maar daar trappen we niet in, dan nog een bijdrage voor zijn gezin. Oké het was ook een bijzondere ervaring.
Onze kleine gids brengt ons ook nog even naar de verbrandingsplaats zelf waar we tussen de familieleden, die overigens geen traan laten, staan en het van heel dichtbij bekijken, de vrouwelijke familieleden zijn er niet bij omdat het in het verleden veel voorkwam dat die zich van verdriet op de brandstapel gooiden en dat mag niet meer. ( gek hè )

Op de terugweg banen we ons een weg langs de lange rij lijken die staan te wachten het is echt een bizar gezicht.
Na de lunch op het dakterras van ons hotel waar we werkelijk een schitterend uitzicht hebben,


zijn we noodgedwongen door de smalle straatjes die parallel lopen aan de Ganges gaan wandelen omdat het water zo hoog staat, maar ook dat is weer een bijzondere ervaring, vanuit die straatjes kun je telkens naar een Ghat en ze zijn allemaal anders, er is er zelf een met een boeddhische tempel.
De grootste Ghat is toch die naast ons hotel, en via een trap naar een boekwinkeltje lukt het ons om boven op het dak te komen, waar we een goed zicht hebben op bedrijvigheid. Daar kun je uren naar kijken.





- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Varanasi

11. Aug.

Een slaaptrein is ook een manier van reizen, om van Khajuraho
in varanasi te komen. We zijn de nacht redelijk doorgekomen, zaten midden in een groep Spanjaarden, daar even mee gekletst en toen het bed op maken, dat is makkelijker gezegd dan gedaan, zeker als je met zessen in een coupe moeten slapen van 2 x 2 meter en 3 stapelbedden, ik kon mijn voeten buiten het raam leggen. Gonnie had maar een wens en dat was beneden slapen, ik snap wel waarom.
De treinreis duurde 11 uur , het leek veel langer. Het was een erg druk station maar met de nodige aanwijzingen hebben we de goede uitgang en daardoor onze chauffeur gevonden. Het verkeer zat muurvast, er was geen doorkomen aan, daardoor moesten we nog een 400 meter lopen met onze koffers door hele kleine straatjes voor we bij ons hotel waren

Daar kregen we beide een bloemenkrans omgehangen die we later mochten offeren in de Ganges.


Meteen naar de kamer om te douchen dat was het enige wat we wilden.
En dan op onderzoek uit, ook een klein bezoekje gebracht aan de oude stad met zijn smalle steegjes waar je alleen te voet terecht kunt bij de vele shops.
Na deze korte wandeling terug naar het hotel om boven op het terras niet alleen wat te nuttigen maar vooral te genieten van het prachtige uitzicht, magnifiek, wat een top locatie.
Vanuit het terras keken we naar een van de 5 astronomische parken die de maharadja van Jaipur heeft laten bouwen in India, maar deze kan hier niet aan tippen.


Om 19.00 uur is er in "onze"(dasaswamedh) ghat een ceremonie, dus om half 7 op weg, 10 minuten later weer terug doornat, dat heb je met een moesson bui. Weer een half uur later, omgekleed, nog maar een poging wagen. En het was de moeite waard. Met een heleboel foto's en weer een rode stip op ons voorhoofd keerden huiswaarts.






- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Varanasi

10 augustus

Khajuraho.

Nog even uitslapen want vanavond gaan we met de nachttrein naar Varanasi, en je weet maar nooit of je dan kunt slapen.

Er blijkt 20 km verder een natuurreservaat te zijn met hele mooie watervallen, daar hebben we nog net tijd voor. Een tuktuk geregeld, en het wordt een hele mooie trip door een groen landschap met af een toe een paar buffels is een plas water, en je krijgt weer een goede indruk van het dagelijkse leven op het platteland van India.


De gids bij de watervallen maakt wat mooie foto's van ons en loopt een eind mee het bos in en vertelt van alles over de bomen en planten die er staan.
In dit seizoen mag je niet te ver omdat het, het paarseizoen is en dat willen ze niet verstoren, ook de krokodillen kunnen we nu niet zien. Maar omdat we midden in de moesson zitten is de rivier wel op zijn mooist dus toch een beetje geluk.





We gaan nog even naar het wifi café om te lunchen, maar na 5 minuten is de stroom weer uitgevallen dus het blog moet weer wachten. Misschien morgen in Varanasi.

- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Khajuraho

9 augustus

Khajuraho

Vandaag staan de erotische tempels op het programma, ze liggen in een schitterend park en daar kun je met je koptelefoon op voor de broodnodige informatie wel wat uurtjes zoet brengen.


Na de lunch op zoek naar het boek voor Peter maar dat gaat dus niet lukken we worden elke winkel in gelokt maar nergens is er een boek te vinden dat er op lijkt. Wel veel boeken over de tempels maar dat zoeken we niet.


Op weg naar huis stuiten we op de plaatselijke markt, waar heel veel groenten worden verkocht, nog iets verder een mooi aangelegd park waar we weer een rondleiding krijgen van 2 jochies die Engels willen spreken.


Nog even zwemmen en de dag zit er al weer op.


- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Khajuraho

8 augustus

Vanmorgen gestart met een fietstocht rondje Khajuraho met als doel de oostelijke tempels en de oude stad.
Het was lekker fietsweer en we reden richting oostelijke tempels.
Om hier te komen moesten we eerst door het oude dorp, daar werden we geregeld lastig gevallen jonge Indiërs , dus de achtervolgers gewaarschuwd dat we alleen gezellig wilden rondfietsen.
Ondertussen aangekomen bij de Wanana tempel, we waren de enige, rondleiding gekregen, bij elke tempel is een"bewaker" of gids hoe je het wilt noemen.




Nadat alle goden waren gezien en opgenoemd met naam nog even in de tempel gaan kijken om naar de volgende te vertrekken, de Vanan tempel, deze was er 300 meter vandaan.
Weer terug via het Nanora meer, waar we een paar vissers hebben gespot.
Daarna via de structuurweg van Khajuraho het plaatsje in gefietst, na wat gedronken te hebben en wat wifi gebruiken, richting marktplein voor wat mango s en bananen.
Toen weer via de rondweg naar de echte oostelijke tempels, de oudste, de Jain tempel, de Parsvanatha en de Adinatha tempels, prachtige tempels met schitterend beeldhouwwerk en prachtige torens, shikara's genaamd.








Hierna retour hotel, voor een duik in het zwembad, de temperatuur was ondertussen flink gestegen.
Na een korte siësta richting de laatst ontdekte tempel de Chatuchur,
Tempels hebben we eigenlijk wel genoeg gezien, maar deze liggen 3 km buiten het dorp en zo hebben we mooi een doel om naar toe te fietsen, het zijn er 2 waarvan er 1 pas in 1999 ontdekt is. Raar dachten we die zie je toch liggen maar ze bleken nog half onder het gras en modder te liggen en er werd hard gewerkt om alles onder het zand vandaan te halen, we mochten geen foto's maken maar we kregen wel een heleboel uitleg, rondom liggen nog 4 tempels onder de zode maar die komen later aan de beurt, het deed ons een beetje aan de Maya tempels in Mexico denken daar ligt ook nog heel veel onder de grond en in het oerwoud.
Op de terugweg werden we door de old-village gestuurd en dan zie je op de fiets wel veel van het dagelijkse leven in India, het is wel raar om een combinatie te zien van de moderne wereld en de middeleeuwen.


Kinderen met een mobieltje en even verder op een poepend kind naast de weg, geen sanitair, wel open riool, bedden onder een afdak, geen deuren en geen ramen, wel kinderen in uniform die uit school komen en goed Engels spreken, en jochies die niet naar school gaan maar je aanklampen om zogenaamd hun Engels te oefenen. En als klap op de vuurpijl werd ons ook gevraagd of we zin hadden in een opiumpijpje.
En dan het eerste echte terras in India, onder een boom recht voor de ingang van de erotische tempels. Lekker zo'n koud biertje.


- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Khajururaho

6 augustus

Orchha

Orchha is toch een eigenaardig dorp in 1531 was het de hoofdstad van de Bundela-koningen. Dat blijkt ook wel uit de overblijfselen. Er staan hier minstens 10 tempels en paleizen. Een tempel is zo groot dat je net als bij de Efteling door hekken geleid wordt, je mag helaas geen foto's maken maar het is een heel spektakel daarbinnen. Je schuifelt lang het heiligdom waar de mensen bloemen naar binnengooien en de priesters heilig water naar buitengooien.



Verder staan er een hoop hotels, misschien nog 10 kleine huisjes en de rest van de mensen woont in hutjes bedekt met plastic langs de weg, de winkeltjes zien er ook zo uit. Dus niet afgesloten, een paar palen, een geïmproviseerd bed en natuurlijk geen badkamer of wc. Dat verklaart de opmerking van gister en dat het geen incident is laat de foto zien.


- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Orchha

7 augustus

Van Orchha naar Khajuraho

De rit viel mee, Yadav had aangegeven dat de weg ook erg slecht was maar dat was maar een stukje. Het hotel was weer uitstekend en erg luxe met een groot zwembad.


We zitten op loop afstand van de erotische tempels dus op onderzoek uit.

We werden weer meteen aangesproken door een paar jongens die niks wilde alleen maar hun Engels wat ophalen (ja, ja). Maar ze hebben ons wel wat wegwijs gemaakt. Toen we op het punt stonden om het tempelcomplex in te gaan werden we overvallen door een echte moessonbui, dat was de eerste in al die tijd dat we hier zijn.


We zijn maar een restaurantje ingevlucht om wat te drinken en de bui af te wachten. Het westelijke tempelcomplex moet nu maar wachten tot overmorgen want morgen hebben we al fietsen gehuurd om de rest van de tempels en de omgeving te verkennen.


- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Khajuraho

5 augustus

Orchha
Het rustige deel van de reis is nu aangebroken, en niet omdat Peter en Tineke nu weg zijn maar omdat het zo gepland is.
Als we wakker worden regent het, de eerste echte regen die we hier gezien hebben terwijl het toch de moesson tijd is. Voor India is het goed want die snakte naar regen, voor ons maakt het ook niet uit want na 2 uur is het al weer over.
Samen met Yadaf een chauffeur geregeld voor dinsdag en daarna afscheid genomen.
Het peil van de rivier is flink gestegen en omdat het zondag is zijn er veel mensen aan de rivier.








S'morgens het dorpje verkend en wat tempels bekeken en s'middags een lange wandeling gemaakt door een groen heuvelachtig landschap met aan een kant de rivier met op verschillende plaatsen een flinke stroomversnelling en overal kleine ruïnes van tempels. Dat ze hier eigenaardige gewoonten hebben blijkt als we even later 2 vrouwen midden op de weg gehurkt zien zitten, ze zitten te poepen de ene doet haar broek omhoog als ze ons aan ziet komen maar de ander blijft gewoon zitten, nu snappen we waarom de flappen aan hun blouse zo lang zijn.




Toen we weer bijna bij het hotel waren zagen een 10-tal hele grote vogels naar de tempel naast het hotel vliegen. Het bleken een soort gieren te zijn. Het was een spectaculair gezicht.








- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Orchha

4 augustus

Van Agra naar Orchha

Om half 6 opgestaan omdat de Taj Mahal al om 6 uur open gaat en dan is het nog niet zo druk en warm.
Ons hotel bevindt zich tussen de kassa en de ingang dus dat is makkelijk te regelen. De foto's spreken voor zichzelf, het is een fantastisch gezicht en nu zie pas hoe ontzettend groot de gebouwen zijn en het terrein is.





Na een uur of 3 daar rondgelopen te hebben hadden we alles wel gezien en zijn weeer teruggegaan om te ontbijten en de koffers te pakken, die stemming was wel een beetje down omdat we afscheid moesten nemen van Tineke en Peter.





Zij naar Delhi en wij naar Orchha.

Dat was 250 km maar de rit is het best te omschrijven als een jeepsafari met tussendoor een achtbaan met tegenliggers, Yadaf had zijn handen vol en heeft ook geen tijd genomen om te stoppen omdat het anders te laat werd.
We kwamen om 6 uur aan, dus het was een heftige rit.

Hotel is zeer luxe en ligt heel mooi tussen een rivier en een oude tempel aan de rand van het dorp. Het zwembad is gezellig vol omdat een bedrijf hier zijn uitje heeft daarom is op het grasveld ook een disco opgebouwd en is er een gezellig feest.



- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Agra

3 augustus

Omgeving Agra

Vandaag is het vrijdag en dan is de Taj Mahal niet open, dus we zorgen dat we vandaag de hoogte punten buiten Agra gaan bezoeken, want de tijd is kostbaar als je al zo snel terug moet.

Eerst maar naar Fatehpur Sikri een paleis dat door een Mongol-keizer is gebouwd in 1571, en omdat dat een moslim was staat er ook een grote moskee.





Eerst maar het paleis bekijken, we denken in eerste instantie we hebben wel mooiere gezien, maar dan blijkt dat we van de ene binnenplaats naar de andere kunnen en dat het complex wel erg groot is, en de laatste binnenplaats is natuurlijk weer het harem complex.
Via het paleis kunnen we doorlopen en naar de moskee, ik heb weer meteen een gidsje aan mijn kont hangen die zelfs met de stok van Tineke niet weg te krijgen is, het was wel een schat van een manneke maar als we hier gebruik van maken houden we dit systeem in stand en we vinden echt dat die manneke's naar school moeten in plaats van hier de gids uit te hangen.


Dus hij komt alleen maar om de hoek kijken als Tineke niet kijkt, achteraf blijkt dat ze op onze kaartjes uit zijn, die al afgescheurd zijn dus onbruikbaar zou je zeggen, maar hier hebben ze corrupte gidsen die de oude kaartjes voor 10 rupee van die kinderen kopen en dan de toeristen oplichten voor 250 rupee.

Maar de moskee is indrukwekkend, er is ook nog een tombe van een heilige man, waar Ad weer een doek om zijn blote knieën moet slaan en wij allemaal een mini vergietje op ons hoofd moeten zetten.


Na de lunch zijn we naar de mini Taj Mahal geweest, ook een grafmonument maar kleiner en daar mag je binnen wel foto's maken, en daarna naar de overkant van de rivier om de echte vanaf het water(wel erg weinig want de regens blijven hier uit, en dat wordt een groot probleem) te bekijken.





Nog snel even zwemmen en dan is de dag al weer om.


- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Agra

2 augustus

Van Barathpur naar Agra.

Om 6 uur staat de auto alweer klaar om naar het vogelreservaat te gaan, we hadden gisteren de fietsen al geregeld en onze gids ( die wel hele scherpe ogen had, bleek later) was ook al paraat.

Het eerste stuk van de route werd vooral gedomineerd door de pauwen, dit is het nationale symbool van India, volgens onze gids is dat omdat de Pauw de jonge slangen opeet als ze net uit het ei zijn gekomen, dat betekent dat er zo'n 90% van de jonge slangen wordt opgegeten en dat is weer goed voor de mensen.



We hebben tientallen soorten vogels gespot, wel 3 verschillende soorten van de ijsvogel, lepelaars, ibissen, verschillende soorten ooievaars, parkieten maar ook een jakhals, antilopen en een schildpad.


Dus onze morgen kon niet meer stuk, want de fietstocht was ook wel lekker.





Na thuiskomst de koffers gepakt want we hadden geen goede internet verbinding, en je begrijpt dat dat wel nodig was in deze situatie. We zijn dus een paar dagen eerder naar Agra afgereisd. In Agra hebben Peter en Tineke, na contact met het thuisfront besloten om terug te gaan. De vlucht terug kan zaterdag 4 augustus, dus we hebben nog even tijd om samen Agra te zien, en de gezamenlijke vakantie op een goede manier af te sluiten.

Voor het eten nog even te voet naar te Taj Mahal, niet naar binnen want dat was te laat maar nog wel een foto van de achterkant.


- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Van Baratpur naar Agra

1 augustus

Van Jaipur naar

Onderweg is er weer veel te zien, een bus "vol" mannen die god wetenswaardig naartoe gaan, we stoppen bij een busstop om even te plassen maar dat was ook een stopplaats voor de bussen, dit was de eerste keer dat ik me niet veilig voelde in India.


Ook hebben mooie plaatjes geschoten van werkende vrouwen in het veld, zo kleurrijk. Het lijkt wel of ze met hun beste kleren aan het wieden zijn.


En toen Jahdav ons weer een schitterende stepwell laten zien met daarbij een eeuwenoud tempeltje.



Het is schitterend om zo'n stepwell te zien, Tineke zei spontaan "Gonnie level 3 van de prince of persia".






De honderden trappen naar beneden zijn bedoeld om altijd bij het bestaande waterniveau te kunnen, want dat varieert met de stand van het grondwater.

Jahdav had ons verteld dat het hotel dat we geboekt hadden niks was, hij wist iets beters, nou niet dus, maar hij had wel gelijk dat het andere ook niets was, dus op jacht naar iets beters maar dat is uiteindelijk niet gelukt, maar op het vogelreservaat is ook nog een hotel dat de volgende dag bekeken kon worden.

Zover is het helaas niet gekomen omdat Peter om half een s'nachts een heel verschrikkelijk telefoontje kreeg van zijn dochter die vertelde dat haar moeder in haar slaap was overleden ( de ex-vrouw van Peter dus).
Nog een aantal uurtjes gepraat over wat nou. Maar daar zijn we nog niet uit.
Wel gaan we morgen om 6 uur gewoon fietsen in het vogelreservaat dan hebben we dan maar weer gehad.


- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Van Jaipur naar Barahtpur