30 juli

Drukke dag, zo druk dat we aan het eind van de dag niet meer weten waar we mee begonnen zijn. Maar de foto's bieden uitkomst.
Als eerste de Jai Mahal, het waterpaleis waar de Hindi komen baden in het heilige water. Het is maandag dus de dag van Krisna en de vrouwen komen bidden en baden voor gezondheid en een lang leven. Op straat lopen de vrouwen allemaal onder een sluier maar hier gaan zelfs de borsten bloot, wat voor de beveiliging een mooi schouwspel is.





Bovenin is nog een tempeltje waar we nog wat extra uitleg kregen, een rode stip , een armbandje en er werd nog een mantra gebeden en dat alles voor ons geluk (dus dat kan niet meer kapot)


Via een tempeltje naar het Amber paleis, hier waande we ons echt in een paleis uit duizend en een nacht, we krijgen daar een goed beeld van het leven de Maharadja's en hun harem,


de rijkdom druipt eraf, dit in tegenstelling tot de gewone bevolking.
Ook nu zijn de verschillen groot, in de moslimwijk is de armoede schrijnend, de mensen wonen op elkaar in tenten van stukken plastic, tegen een muur gebouwd of tussen de vuilnis.

Op weg naar het paleis komen we een stoet olifanten tegen die terugkomen. Volgens Yadav mogen de olifanten nog maar een keer per dag naar boven met de toeristen omdat er vorig jaar een ongeluk is gebeurd met slecht verzorgde, en vermoeide olifanten die enkele Duitse toeristen hebben aangevallen.


Na de lunch nog naar de grafmonumenten van Gaitor waar alle overleden Maharadja's worden herdacht en daarna zwemmen, en een heerlijk koud biertje (de strong variant van 8%).



- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Jaipur

29 juli

Na ontbijt met heel veel vliegen stond Yadav weer op ons te wachten om ons naar de volgende bestemming te brengen. De reis was maar 200 km dus we dachten dat wordt een makkie. Maar we zijn in India.




Opgebroken wegen die misschien ooit autobaan worden, stukken vierbaans weg waar aan beide kanten links en rechts gereden wordt, dus eigenlijk twee 2-baans wegen naast elkaar. Vrachtauto's die stilstaan, op de verkeerde weghelft rijden, inhalen aan de verkeerde kant, spookrijders, tractors, tuktuks, fietsen, brommers en dan de heilige koeien die overal tussendoor lopen of oversteken en zelfs geiten en varkens die god weet waar vandaan komen. Dus chaos. Dus we doen er ruim 5 uur over.








Toch maar eerst iets zien voordat we naar het hotel gaan, en ook deze keer is het weer de moeite waard.
We beginnen bij de Jantar Mantar een observatorium dat 300 jaar geleden is gebouwd en waar je tot op 2 sec. nauwkeurig de tijd kunt aflezen op een reusachtige zonnewijzer, waar je precies kunt bepalen waar op welke plaats de zon staat, waar een ander bouwwerk aangeeft welk horoscoopteken en welke ascendant er op dit moment geldt en ga zo maar door. Heel indrukwekkend.




Daarna naar het paleis waar de maharadja van Jaipur ( 14 jaar oud) met zijn familie nog steeds woont, hij is niet aanwezig volgens de vlaggen op de toren, maar hij is op school z'n 150 km verder, waar een traditionele opleiding in Engelse stijl gevolgd wordt volgens een eeuwenlange traditie.




Ook hier hebben we weer een leuke gids die ons alle feitjes over de zalen, kleding, waterkruiken ( van zilver met een inhoud van 9000 liter) en wapens kan vertellen.
Daarna naar ons hotel dat weer een prachtig paleisje op zich is.
- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Van Bundi naar Jaipur

28 juli

Gisterenavond gegeten op ons vertrouwde adres, toen we richting huis gingen hoorde we muziek en in no time stonden we midden in een tempel te dansen tussen de plaatselijke bevolking die een feest vierden in de tempel, dit feest is 1 maal per jaar ( hoezo geluk). We voelen ons hier erg welkom, we werden gisteren ook spontaan uitgenodigd om mee te doen met hun feest.


Wat goed is moet je zo houden, het bewijs is vanmorgen weer geleverd, ontbijten bij een andere haveli, leverde meer dan 1 uur wachten op 3 pancakes banana en een omelet op en dat is voor sommige een beetje teveel van het goede, en ze dan koud opgediend krijgen maakte het drama compleet. Gelukkig maakte de grote kannen koffie veel goed. Peter was al een keer op en neer gelopen om yadav op de hoogte te stellen dat het wat later werd.
Het was een regenachtige dag, ja dat kan ook in India. Yadav had een rondje Bundi op het programma staan, we reden in tegengestelde richting van onze fietstocht, hadden we toch een goede route gekozen. Gestopt bij een graftombe van 6 maharadjas , helaas was de deur op slot en hebben we met 5 over de muur staan gluren, de langskomende Indiërs zullen wel gedacht hebben.


Aan het meer zijn we bij het tuinhuis van de maharadja gestopt, waar ook Kiplin heeft gelogeerd, de schrijver van "jungle boek" .
In Bundi zijn een groot aantal stepwells, dat zijn putten naar het grondwater waar je via trappen bij kunt komen. De meest bekende ligt midden in de stad en wel 20 meter onder grond, hij is 300 jaar gelden gebouwd en ziet er nog gaaf uit. Het grondwaterpeil is niet meer zo hoog als vroeger i.v.m. Het slaan van putten voor de landbouw, er zitten wel 300 pijpleidingen in de tank verwerkt, gebouwd door de rijken van de stad voor de gewone mens.De plaatselijke gids verwees ons naar een andere put waar ook gezwommen en gewassen werd.
Het was een soort labyrint, je waande je in het game spel de prins of Persia.


Ook hier hebben ze weer een paleis maar wel wat vervallen en het wordt door de apen als nachtverblijf gebruikt, deze beesten laten een heleboel shit achter, dit dan weer gecombineerd met de ontlasting van de vleermuizen dan weet je waar je bent, India.





Maar ondanks die overlast is het paleis toch de moeite waard, mooie uitzichten maar ook hele mooie beschilderingen op de muren en plafonds dan naar beneden voor weer een portie stuffed Tomato of capsicum samen met een lekker koud biertje.
- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Bundi

27 juli

Dat er hier overal heilige koeien op straat lopen zijn we al gewend maar dat ze ook bij willen houden wat er in ons hotel gebeurd dat is nieuw.





Vandaag staat er een fietstocht op het programma. De fietsen hebben we gisteren al geregeld, voor 50 rps =€ 0,75 per persoon hebben we een hele dag de beschikking over 4 fietsen.
De tocht gaat langs een meer boordevol lotusplanten, je kan het water nauwelijks zien. Bij het meer zijn een aantal trappen die door wat mannen worden gebruikt om de was te doen, we hebben nog even gekeken of Peter zijn wasje er ook bij was maar dat zou te mooi zijn.


We komen voorbij een zwemplek voor jonge mannen die weer met z'n allen op de foto willen. We snappen nog steeds niet waarom, ze hebben zelf de foto niet en ze willen ook geen geld, maar we voldoen maar weer aan het verzoek. De tocht gaat verder door een mooi natuurgebied waar we weer allerlei mooie vogels en andere dieren op gevoelige plaat zetten.


Achteraf blijkt dat we een rondje hebben gefietst want toen we na 2 uur fietsen bij een restaurant ( in aanbouw) iets wilde drinken (wat dus niet lukte) bleken we 2 km van Bundi verwijderd te zijn. Na een drinkstop toch nog even met de fiets over de markt, jaja ( zie foto).


Kleding kopen is er hier niet bij, overal stoffenwinkels en kleermakers maar niks voor ons, toch jammer.

Overal zie je hier gaas of tralies voor de openingen in de huizen, dit is om de brutale apen buiten te houden, overal waar je kijkt zie je wel een aap op een dak, of een hele familie, als we in een tuin zitten te lunchen worden we van 4 kanten gadegeslagen door de apen. Best eng want ze zijn zo beneden, maar dat durven ze toch niet want de windbuks staat klaar.



- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Bundi

26 juli

Vandaag wordt het een lange dag in de auto. Maar het eerste stuk is erg mooi, met veel haarspeldbochten wat wel iets weg heeft van de achtbaan in de Efteling maar dan met tegenliggers. De tocht door de bergen geeft een heel ander beeld van India, we hebben inmiddels de woestijn echt achter ons gelaten.

Dat yadav zijn plekjes echt wel kent blijkt als hij opeens stopt en ons met camera de auto uitstuurt, wat nou.


Na wat rondkijken bleek dat we onder een paar bomen stonden die door vliegende honden als slaapplaats gebruikt werden. Verder is er ook nog een diepe put met een ouderwets rad dat voor de watervoorziening zorgt.


Voor de lunch heeft hij een restaurant uitgezocht met zicht op een waterval, maar omdat het hier al meer dan een jaar niet heeft geregend is de waterval niet meer dan een piesstraaltje en aangezien alle Indiërs hun behoefte langs de weg doen is dat niks bijzonders.

Bundi is een leuk provincie stadje,


met een paleis en een fort en een grote markt, alles weer even kleurrijk. Ook ons hotel barst van de kleuren. Is erg schoon dus we zijn weer tevreden.



- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Van Baratpur naar Bundi

25 juli

Na een heerlijk ontbijt in de tuin vertrokken we om 9.00uur naar de tempel in de bergen.
Het was 20 km rijden over zeer slechte wegen, maar de omgeving werd steeds mooier, we reden langzaam de jungle in, zagen nog wat peacocks en vogels.
Voor we met de echte tocht startte liepen we eerst door een galerij aan eettentjes, snoep en speelgoedtenten.


Toen kwamen de eerste trappen in zicht, het zou een zware dag worden voor ons allen maar zeker voor Tineke. Overal stonden bedelaars, sommige met muziek, voor een foto of die meteen om geld vroegen, we wandelde rustig door. Onderweg nog vele malen gestopt voor het maken van een foto niet door ons, maar de andere bedevaartgangers wilden een foto van ons. We waren de enige toeristen dus wij waren ook een bezienswaardigheid. Ook aan apen ontbrak het niet


. We hadden onze schoenen zolang mogelijk aangehouden, maar we hebben ze toch op bevel achter moeten laten.


Na nog wat adelaars gesignaleerd te hebben kwamen we aan bij de tempel, een grot waar het draaide om een stalagtiet die continu waterdruppels liet vallen , dat grapje heeft veel druppeltjes gekost. Dus op naar het zwembad.




- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Ranakpur

24 juli

We hebben op aanraden van onze gids de route iets gewijzigd, in plaats van naar Udaipur gaan we naar Ranakpur, wat meer in een bergachtige omgeving ligt en waar de natuur heel mooi is. Mooi hotel waar je, je in de dertiger jaren van de vorige eeuw waant.




En het allermooiste, we hebben ook een zwembad, dus het eerste wat we doen is zwemmen. Daarna naar de chaumukha tempel, we moesten wel opschieten want om 5 uur ging hij dicht.




In onze onschuld wilde we foto's maken van de goden in deze tempel ( we hadden tenslotte betaald voor de camera) maar alleen de 1444 zuilen kwamen daarvoor in aanmerking. Even verderop nog een klein tempeltje met Kamasutra afbeeldingen.




Op de terugweg naar het hotel hebben we nog even kunnen genieten van de jungletuin van de Maharadja, bij zijn jachtverblijf.
Het was vandaag niet zo warm dus we konden deze keer buiten eten en kaarten.




- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Van jodhpur naar Ranakpur

23 juli

Het guesthouse waar we verblijven is veel bezig met verantwoord toerisme. Ze steunen veel projecten waaronder een paar scholen en een aantal Vishnoi dorpen in de buurt. Ook vrijwilligers uit de hele wereld kunnen hier goedkoop verblijven als ze zich inzetten in een van de projecten. Vandaag gaan we een aantal projecten bezoeken. 2 scholen en 2 dorpjes.
Er is hier ook een student uit Ierland die 3 weken komt helpen, ze heeft zich echter op haar eerste dag al een half uur verslapen. We vertrekken in 2 jeeps, met de fietsen in de achterbak, onderweg nog wat cement inslaan en de banden oppompen.







Op de scholen kunnen we zien wat vrijwilligers gedaan hebben, ze geven les of ze kleden de lokalen aan met educatieve schilderingen zodat het voor de kinderen wat makkelijker wordt om b.v. Engels te leren.








De mensen in de dorpjes zijn heel erg gastvrij en wij zijn meer een bezienswaardigheid dan andersom wat we op de hele reis al hebben gemerkt. Binnenshuis zien we vrouwen die hun hele gezicht bedekt hebben en andere die alleen een doek over hun hoofd hebben. Even vragen hoe dat zit. De schoondochters die altijd bij de familie van hun man wonen worden geacht hun gezicht te bedekken voor hun schoonvader en hun zwagers. Alleen hun man mag hun gezicht zien. De schoonvader ziet maar eenmaal het gezicht namelijk tijdens de huwelijksonderhandelingen, die plaats vinden als de kinderen nog erg jong zijn. Ze trouwen als ze een jaar of acht zijn maar gaan pas samenwonen als ze ong. 16 jaar oud zijn. De Vishnoi zijn strikt vegetarisch en gebruiken geen alcohol, wel is het heel gewoon om opium te gebruiken (natuurlijk alleen voor mannen), wat aangelengd met water vanuit de hand van de gastheer wordt gedronken ( vandaar de rode oogjes)




Ad heeft zijn eerste projectje al achter de rug, wie weet volgen er nog meer als we met pensioen zijn. Hij repareert samen met onze gids de pijp van de kookpunt zodat de vrouwen geen last hebben van de rook.








Een gedeelte van de trip doen we op de fiets, het is wel warm maar het gaat goed. We realiseren ons wel dat we dwars door de woestijn fietsen, het is maar goed dat de jeep in de buurt blijft, je zou maar een lekke band krijgen.




We zijn er inmiddels achter dat Ad, hand betekent en dat Gonnie, elleboog is in het hindoes. Onze gids vindt dat een erg goede combinatie en onze namen kan hij nu ook erg goed onthouden.
- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Jodphur

22 juli

Peter en Ad zijn vroeg opgestaan voor een parkwandeling.
Bij het park aangekomen zagen we de eerste aap al zitten, Een stukje verder krioelde het van de apen, een man uit het dorp was ze daar aan het voeren met bananen. De apen kwamen uit de toppen van de bomen gesprongen om maar niet te worden overgeslagen.



De wandeling werd voortgezet richting tempel, waar een aantal jongeren een potje cricket speelde. De gracht voor de tempel , die verdeeld was in een aantal bekkens, waarvan er 2 gevuld waren, was een man aan het zwemmen. Ook zwommen er duizenden visjes vandaar de aanwezigheid van de kingsfischer, de ijsvogel,


en en nog een aantal andere soorten vogels, de vissen werden knap naar de kant gehaald.


Bij een rotsblok, was het ook feest voor de apen, ze werden gevoerd, nu met maïskolven, de gekste capriolen werden uitgehaald. Na het ontbijt, was weer overheerlijk, de auto in, want Yadav stond al ongeduldig op ons te wachten voor een bezoek aan een vishnoidorp. Onderweg weer de gekste verkeerssituatie meegemaakt, maar Yadav, onze gids en chauffeur loodste ons er feilloos doorheen. We hadden geluk we zagen een complete kudde antilopen.


Naast de weg een bont kleurenpalet van een 20 tal vrouwen die waren druk doende een geul te graven naar het meer. Tineke en Gonnie waren welkom maar de mannen niet, toen die dichterbij kwamen gingen de sluiers voor en was het gezellige onderonsje ten einde.


Het Vishnoidorp is een klein natuurreservaat waar vele soorten vogels leven, het water stond zeer laag, men wacht op regen. Iets verderop was een tempel gebouwd waar een ceremonie plaats vond, in het midden een vuur en een heilige man die adviezen gaf en doekjes in een boom hing. De volgende stop was een vloerkleden weverij en daarna siësta.


Om 18.00 uur gaan we weer naar het parkje maar nu met zijn vieren,

- Posted using BlogPress from my iPad

21 juli

Vandaag staat de trip van Jaisalmer naar Jodhpur op het programma, weer een heel stuk door de woestijn, waar we toch nog wat leven zagen, dromedarissen




die wel "wild" waren maar met een stuk touw aan hun voorpoten zodat ze niet te ver weg konden lopen en




pauwen die het nationale symbool van India zijn.




We kwamen ook langs verschillende steenafgravingen, waar de stenen voor de huizen gewonnen werden. Het verkeer is hier zodanig dat ongelukken




niet uit kunnen blijven, eerst op de claxon hangen en dan al toeterend passeren maakt niet uit of er tegenliggers aankomen, die gaan wel opzij ( soms niet).
In Jodhpur eerst maar het paleis bezocht, je waant je echt in een sprookje uit duizend en een nacht,








ook hier weer met de koptelefoon op zodat we de broodnodige informatie meekregen. Even buiten Jodhpur had Peter een guesthouse gevonden dat er fantastisch uitziet met een hele mooie tuin. Dit is vakantie




- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Jodhpur