Thuis, eindelijk zijn we weer thuis ensluiten het blog af over India. We zijn er weer aan toe om de kinderen te zien, onze medereizigers Peter en Tineke, evenals de familie, vrienden en de buren, het was leuk om jullie zo op de hoogte te houden van onze reis.
Na 5 weken India missen we niet, de chaos en drukte, het vuil, de bedelaars, het gezeur om geld, de proppers die ons de winkels in wilden krijgen, pingelen om geld, bang te zijn als je
gaat pinnen, de fooien, nooit geen wisselgeld, het tuffen op straat, wel of geen airco, welke plaats in de auto, de slechte wegen, geld voor camera, het opletten op wat je eet,de vliegen, de koeien, de buffels en varkens op de weg, lopen op een voetpad zonder ergens in te trappen, de apen,
maar wat we wel zullen missen, zijn de Indiërs zelf met hun mooie gekleurde kleding en hun lach, het zingen en dansen van de vrouwen, de haveli s, mooie paleizen en forten, de moskeeën, de graftombes , de tempels, de musea, de water opslagplaatsen ( labyrinth) het landschap, de natuur en de vele dieren, het bezoek aan de 2 scholen, de muziek, de avonden met elkaar om alles vast te leggen, Varanasi ,het geniepige manneke van Gonnie in fakirispur, de watervallen van khajuraho, het lekkere gekruide vegetarische eten, de mooie locaties waar we hebben mogen verblijven , het baden in Jaipur, de feestavond in de tempel waar we hebben gedanst met de plaatselijke bewoners, de zwembaden, onze camera die prima werk heeft verricht, het zeer warme broeierige weer, het waspoeder van Gonnie, klein Pakistan, Peter die lege blikjes bier over de reling gooit op het terras, de leuke fietstochten, onze 2 tassen die hebben hun langste tijd gehad, , de 4 i -pads, het wel of geen Wifi, het enigste terras van India in Khajuraho met bier, het dakterras palace on the river, het gonnievangeffen.blogspot.nl en niet vergeten de de chauffeur yadav die ons overal door heen loodste , en dan last but not least onze" medereizigers,Peter en Tineke" die helaas veel te vroeg naar huis moesten gaan, het was ook deze reis weer reuze gezellig elke dag om met z'n vieren op te trekken want met zijn vieren reizen is toch wel een heel stuk prettiger in dit land, ook in de avonden onder het genot van een koud pilsje en een stevig potje blind rikken. (het spelletje risk is maar een keer uit de tas gekomen)
Jammer dat de reis dan 10 dagen voor het einde zo moet aflopen, met een brok in keel hebben we te vroeg afscheid moeten nemen, maar misschien doen we het nog eens over in een andere reis.
Maar gelukkig hebben we nog een aantal dagen om een en ander te verwerken.
Deze dagen zullen we hard nodig hebben om onze biologische klok weer goed te zetten en om lichamelijke huishouding op orde te krijgen.
Kortom een reis om nooit meer te vergeten, met de nadruk op nooit.
- Posted using BlogPress from my iPad
Location:Thuis
